Εμείς, τα Goblin…

Ο Οινοχόος

Κατά κόσμον Γεώργιος Ε Αβραμίδης συνήθιζε να γυρνάει στο μαθηματικό τμήμα του Ηρακλείου Κρήτης, με άσπρη ρόμπα και μια γάτα στο χέρι, που Νεοκλίδες φοιτητές του φιλούσαν ευλαβικά το χέρι. Τα καλοκαίρια στήνει αντίσκηνο σε παραλίες από αφραγκία από άποψη με το σκύλο του. Από χόμπι έχει πολλά, όπως το να αφήνει γυαλιστερούς κροτάφους, τη λογοτεχνία του φανταστικού, comics, anime, RPG και πολλά άλλα που σιγά σιγά ξανaράβουν τον παρθενικό υμένα του.

Όταν δε σερβίρει υπέροχη, περσινή, ζεστή μπύρα στην ταβέρνα, ελέγχει θεωρίες συνωμοσίας για το που μπορεί να εμφανιστεί ο Doctor Who για free ride και γιατί απορρίφθηκε η επίσημη αίτηση για Erasmus που έκανε στο Χογκουαρτς. Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει κανονικός ταβερνιάρης και να σταματήσει να γράφει στο τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του, Gollum! Gollum!

Προφίλ

Ο Μαυραγορίτης

Μια μέρα απλά παραπάτησε μέσα στην ταβέρνα, άρχισε το παραεμπόριο και δεν έχει σταματήσει έκτοτε. Ο κατά τα κοσμικά Στράτος Γαλίτης, λειτουργεί στις σκιές για λογαριασμό της ταβέρνας, κυρίως γιατί μόνο στο κελάρι πιάνει το wifi. Ένα φεγγάρι πήγε και έγινε γραφίστας, όμως σοβαρά campaign για γραφίστες δεν είχε οπότε το παίζει φτωχός καλλιτέχνης πουλώντας χάρτες και σχέδια του στα ιντεργουέμπζ.

Συνήθως φιλικός και πράος μέχρι να ανοίξει κουβέντα για το επίπεδο των πολεμικών τεχνών στη χώρα, την ρωμαίική αυτοκρατορία και το πόσο βασικό είναι να έχεις κρεμασμένο το «φιλί» του Klimt πάνω απ’ το κρεβάτι σου. Έχοντας DMάρει περισσότερο απ’ όσο θα ήθελε, πλέον αν το session δεν έχει τουλάχιστον έναν ακρωτηριασμό παίχτη βαριέται αφόρητα, και αρνείται να δεχτεί τα Hit Points ως σοβαρό game mechanic.

Προφίλ

Ο Τζογαδόρος

Το γκόμπλιν που ακούει στο όνομα Γιώργος Καυζαλίδης μυήθηκε στις αρχαίες τέχνες του RPG από νεαρή ηλικία από τους αυστηρότερους και πιο ανελέητους διδασκάλους. Η σκληρή αυτήν εκπαίδευση αργότερα θα απέδιδε καρπούς. Όταν ήρθε σε σωστή ηλικία ταξίδεψε στην αριστοκρατική πόλη της Θεσσαλονίκης όπου και διδάχτηκε την τέχνη της υποκριτικής. Τότε επίσης ήταν που πήρε την απόφαση να σηκώσει για πρώτη φορά μπροστά του το DM’s Screen. Δέκα χρόνια πέρασαν… κι ο ρόλος του DM δεν έφυγε ποτέ από πάνω του. Κάποιες φορές αναπολούσε τις ξέγνοιαστες στιγμές που ήταν ένας απλός παίχτης. Όμως ο μανδύας του DM αν και βαρύς, του έδωσε πολλές νέες δυνάμεις, όπως τις ικανότητες του να σχεδιάζει εικόνες και να δημιουργεί χάρτες. Σήμερα χρησιμοποιεί αυτές τις δυνάμεις στην Ταβέρνα του κυρ’ Πίπη πιστεύοντας πως είναι κάποιου είδους υπερήρωας που θα σώσει τον κόσμο των RPG.

Προφίλ

Ο Λατζιέρης

Ο εκπρόσωπος της Ταβέρνας στη βόρεια Ελλάδα Νίκος Χάτσιος έχει κάνει το μεγάλο λάθος στην εποχή της εξειδίκευσης να είναι πολυπράγμων και δικαιωματικά του ανήκει η – υπερυψωμένη, προκειμένου να φτάνει το νιπτήρα – θέση του λαντζιέρη. Συνήθως περνάει πιο απαρατήρητος κι από «έλξατε» σε πόρτα εισόδου γιατί αποφεύγει το small talk όπως το d20 του το είκοσι, αλλά όσοι τον γνωρίζουν δύσκολα τον αντιπαθούν.

Τα Tabletop RPGs άργησε να τα ανακαλύψει παρ’ όλο που μεγάλωσε με αντίστοιχα video games του είδους, οπότε πλέον έχει πέσει με τα μούτρα για να αναπληρώσει το χαμένο έδαφος. Έκτοτε κυκλοφορεί με κατόψεις από dungeons με τους συμφοιτητές του να αναρωτιούνται: «είστε σίγουρα αρχιτέκτονας;».  Είναι λάτρης των καλά αποδομένων ιστοριών, των κακών λογοπαιγνίων και του ζεστού φθινοπωρινού καφέ. Το όπλο της επιλογής του είναι το χιούμορ και η πανοπλία του ο αυτοσαρκασμός.

Προφίλ