Λογαριασμός Μέλους

Back to Top

Το φαινόμενο Matthew Mercer

Οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτό το άρθρο μπορείτε να καταλάβετε που το πηγαίνω.

Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη δεκαετία για τον κόσμο του Dungeons & Dragons. Κάποτε το συγκεκριμένο παιχνίδι θεωρούνταν ένα “guilty pleasure”, ένα ένοχο μυστικό που κρυβόταν καλά κάτω στα υπόγεια των σπιτιών μαζί με χάρτες, μινιατούρες, ζάρια και αμέτρητα βιβλία. Πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει και πολλοί είναι αυτοί ανά τον κόσμο που ψάχνουν άτομα για να μοιραστούν την εμπειρία των TRPG παιχνιδιών. Τι έβγαλε όμως αυτό το μυστικό που κρυβόταν για δεκαετίες στα έγκατα του Underdark πάνω στο Material Plane;

Η απάντηση είναι μια. Το Critical Role, όπου μια παρέα Voice Actors παίζουν Dungeons & Dragons. Ένα show που ξεκίνησε από το κανάλι Geek & Sundry με τις περιπέτειες των Vox Machina και υποδέχτηκε εκατομμύρια καινούργιους παίκτες στον κόσμο του D&D μέσα σε 3-4 χρόνια. Ο Dungeon Master; Κανείς άλλος πέρα από τον εξαιρετικό και ταλαντούχο Matthew Mercer. Καταλαβαίνετε λοιπόν σιγά-σιγά προς τα που πάει όλη αυτή η ιστορία.

Πριν προχωρήσουμε στο κυρίως πιάτο θα ήθελα να υπογραμμίσω κάπου εδώ πως ο Matthew Mercer είναι ένας από τους πιο γνωστούς voice actors και η καριέρα του ξεκινάει από το 2004. Επίσης σε συνέντευξή του έχει δηλώσει πως ασχολείται με το D&D από όταν ήταν στο σχολείο και από τότε σχεδόν πάντα είχε τον ρόλο του Dungeon Master. Στο βιογραφικό του προσθέτουμε και τα βιβλία που έχει γράψει όπως: το Critical Role: Tal’Dorei Campaign SettingExplorer’s Guide to Wildemount και το προσεχές Tal’Dorei Campaign Setting Reborn. Ας το αφήσουμε αυτό κάπου στην άκρη του μυαλού μας, γιατί κάτι μου λέει πως θα μας χρειαστεί στην πορεία.

 Τι είναι το Matthew Mercer Effect;

Όλα ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, όταν ένας χρήστης του Reddit ανέβασε ένα post με επικεφαλίδα:

 «Πώς αντιμετωπίζω το φαινόμενο Matthew Mercer;».

Μέσα στο κείμενο ο χρήστης περιγράφει την εμπειρία του σαν Dungeon Master με ένα καινούριο πάρτι που παίζει για πρώτη φορά D&D λόγω του Critical Role. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, οι παίκτες τον πιέζουν να κινηθεί σύμφωνα με τον τρόπο που ο Matt χειρίζεται το campaign του, δημιουργώντας έτσι ένα μεγάλο πρόβλημα τόσο σε προσωπικό όσο και ομαδικό επίπεδο. Στην ανάρτηση του ο χρήστης ζητάει συμβουλές για το πώς μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση και να τρέξει το campaign που έχει στο μυαλό του με τον δικό του τρόπο, δίχως να απογοητεύσει τους συμπαίκτες του.

Αρχική ανάρτηση επί του θέματος στο Reddit

Κάπως έτσι ξεκινάνε να εμφανίζονται άτομα που είτε σαν Storytellers είτε σαν παίχτες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Δεν μπορούν να φτάσουν τον υψηλό πήχη που έχει τοποθετήσει το Critical Role στον κόσμο του D&D.  Τι περιλαμβάνει αυτό το “Premium” πακέτο; Όλες τις απίστευτα ρεαλιστικές φιγούρες του κάθε χαρακτήρα ή encounter, τη δημιουργία ενός ολόκληρου κόσμου από το μηδέν, απίστευτα ρεαλιστικό Role-Playing, ρεαλιστικά terrains, χάρτες και encounters που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού, ενώ ταυτόχρονα ταιριάζουν τέλεια με τον κόσμο που ο Dungeon Master έχει δημιουργήσει και άλλα πολλά. Πολύς κόσμος λοιπόν που ξεκινάει τώρα τα βήματα του στα TRPG έχει στο μυαλό του πως αυτό που παρουσιάζει το Critical Role είναι το D&D, με αποτέλεσμα να απογοητεύονται όταν επανέρχονται στην πραγματικότητα και να απογοητεύουν και τον εκάστοτε Dungeon Master που έχει κάνει απίστευτη δουλειά στο campaign του, για να συγκρίνεται εν τέλει με έναν επαγγελματία.

Η απάντηση του Matthew Mercer

Στην συγκεκριμένη ανάρτηση λοιπόν, βρίσκεται να σχολιάζει και ο ίδιος ο Matthew Mercer, ο οποίος δίνει τη δική του άποψη πάνω στο θέμα και δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο με τα επιχειρήματά του.

Ξεκινώντας να γράφει την απάντησή του, ο Matt, μοιράζεται τη λύπη του που ένα τέτοιο φαινόμενο υπάρχει πλέον στο παιχνίδι. Παρόλα αυτά τονίζει πως ο κάθε παίκτης, η κάθε ιστορία και γενικά το κάθε τραπέζι είναι διαφορετικό. Το νόημα στο D&D δεν είναι να “αντιγράψουμε”  και να “αναπαράγουμε” μια ιστορία που κάποιοι άλλοι έχουν παίξει, ΑΛΛΆ να αφήσουμε την φαντασία μας να καλπάσει και να δημιουργήσουμε κάτι μοναδικό και κυρίως ΔΙΚΟ μας.

Συνεχίζοντας, μοιράζεται ένα πολύ βασικό tip για τους φίλους Dungeon Masters. Να επικοινωνούν με το πάρτι τους και να συζητάνε απο την αρχή τι προσδοκίες έχει ο καθένας για το campaign που πρόκειται να παίξουν. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως όλο το βάρος πέφτει μόνο σε αυτούς. Το D&D είναι ένα ομαδικό παιχνίδι και όλοι πρέπει να προσπαθούν για το καλύτερο.

Προφανώς σε ένα τέτοιο θέμα δεν θα μπορούσε να μην αναφέρει το βασικότερο… 

Το τραπέζι του Critical Role είναι γεμάτο με επαγγελματίες ηθοποιούς και όπως αναφέραμε και παραπάνω, έναν Dungeon Master με 20 χρόνια εμπειρίας στο να τρέχει campaigns για φίλους. Σύμφωνα με τον Matt υπάρχουν τόσα στυλ παιχνιδιού στο D&D που είναι κρίμα να περιοριζόμαστε μόνο σε ένα και να παίζουμε σαν αυτούς που παρακολουθούμε στα shows και θαυμάζουμε.

Εν τέλει καταλήγει στο να συμβουλεύσει τον συγκεκριμένο χρήστη και οποιονδήποτε άλλο αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα, να παίξει την ΔΙΚΗ ΤΟΥ ιστορία, επικοινωνώντας με τους συμπαίκτες του και κάνοντας το παιχνίδι καλύτερο.

Κλείνει αφήνοντας ένα μήνυμα καθαρά για το πάρτι του χρήστη λέγοντας τους να επικοινωνούν και να αλληλεπιδρούν με τον Dungeon Master τους, ο οποίος κάνει ΑΠΙΘΑΝΗ δουλειά, αφήνοντας πίσω τις προσδοκίες τους και διασκεδάζοντας περισσότερο με αυτό που οι ίδιοι φτιάχνουν. (Like a boss)

Η απάντηση του Mercer

Καιρός Nα Tο Aντιμετωπίσεις

Φίλε Dungeon Master και φίλε παίκτη, ήρθε η ώρα να κοιτάξεις την αλήθεια κατάματα.

Το Critical Role είναι ένα show. Ήταν ένα παιχνίδι που παιζόταν κεκλεισμένων των θηρών. Αργότερα οι παίκτες μας άφησαν να κοιτάξουμε μέσα σε αυτό και εν τέλει κατέληξαν να έχουν ένα τεράστιο, προσωπικό στούντιο και μια ακόμα πιο τεράστια παραγωγή, που έχει να κάνει ξεκάθαρα με το D&D και γενικά τα TRPG.  Όσο και να αγαπάμε αυτό το show και να το στηρίζουμε, αυτή είναι η αλήθεια. Μπορεί το cast να αγαπάει να παίζει D&D, (δεν αμφιβάλλει κανείς γι’ αυτό) αλλά το χόμπι τους έχει γίνει πλέον η μόνιμη δουλειά τους και ζουν κυρίως από αυτό.

Εννοείται λοιπόν πως θα βλέπουμε μια άλλη ποιότητα παιχνιδιού στις οθόνες μας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα δικά μας παιχνίδια είναι κατώτερα και πως δεν υπάρχει ελπίδα για εμάς τους κοινούς θνητούς.

Φυσικά πρέπει να υπογραμμίσουμε ξανά το ότι βρισκόμαστε σε ένα τραπέζι όχι μόνο με έναν, άλλα 8 επαγγελματίες ηθοποιούς/voice actors. Το voice acting ήταν η δουλειά τους πριν το show, μέσα στο show και πολύ πιθανόν και μετά το show. Αυτό σημαίνει πως έχουν τεράστια εμπειρία. Κάποιοι από αυτούς (πέρα από τον Mercer) έχουν επίσης μεγάλη εμπειρία ακόμα και στο D&D το ίδιο, αφού παίζουν από πολύ νεαρή ηλικία.

Το φαινόμενο του Matthew Mercer μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε άτομα που δεν μπορούν ή θέλουν να κατανοήσουν και να αποδεχτούν όλα τα παραπάνω, ΑΛΛΆ ταυτόχρονα μπορεί να βοηθήσει Dungeon Masters και παίκτες, δίνοντάς τους έμπνευση για τα δικά τους παιχνίδια. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε εκεί, χρειάζεται απλά να πάρουμε όλα τα «υλικά» που χρειαζόμαστε ώστε να κάνουμε το δικό μας παιχνίδι πιο ευχάριστο για εμάς και την παρέα μας.

Πηγή: Twitter Johanna T

Εν Kατακλείδι

Το D&D πάνω από όλα είναι να περνάς ευχάριστα με τους φίλους σου. Μπορεί το role-playing να μην είναι οσκαρικό, αλλά και τι έγινε; Μπορεί να χρησιμοποιείς καπάκια από μπουκάλια για μινιατούρες και να είναι απόλυτα εντάξει. Μπορεί να μην έχεις ένα επαγγελματικό terrain tray για τη μάχη που πρόκειται να γίνει και να χρησιμοποιείς ένα μεγάλο λευκό χαρτί που μόνος/η σου τράβηξες τις όχι απόλυτα συμμετρικές γραμμές, αλλά μάντεψε, είναι επίσης αποδεκτό γιατί ΔΕΝ είναι αυτά το νόημα.

Το νόημα είναι καλή παρέα, μπόλικη φαντασία και ζάρια!! Never lose your focus!!

Ζέφη Παπαδάκη
Ζέφη Παπαδάκη

zefi.gtavern@gmail.com

Πίσω από τις στοίβες βιβλίων, πινέλων, χαρτιών, μολυβιών, ζαριών και μικροφώνων, με ένα τίμιο Perception, ο οποιοσδήποτε μπορεί να διακρίνει ένα Goblin γεμάτο μπογιές. Η Ζέφη για άλλη μια φορά ψάχνει απεγνωσμένα την επόμενη δημιουργική ασχολία της. Αν δεν βρίσκεται στον μικρόκοσμό της, μπορεί να την βρει κανείς παρέα με άλογα, για πεζοπορία σε ειδυλλιακά δάση και λίμνες κυνηγώντας ηλιοβασιλέματα, ή απλά να αράζει στην ταβέρνα των Γκόμπλινς πίνοντας οτιδήποτε ΜΗ αλκοολούχο και ακούγοντας ιστορίες.