Λογαριασμός Μέλους

Back to Top

One-shot Review: The Madhouse of Tasha’s Kiss

Μπορεί το Halloween να πέρασε, αλλά ο τρόμος δεν είναι ποτέ εκτός μόδας! Καθώς το νέο κύμα καραντίνας πλησιάζει, είναι ευκαιρία (και ίσως ανάγκη) να ξεχαστούμε, και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από ένα ανατριχιαστικό oneshot (μα φυσικά και online, και αν χρειάζεσαι βοήθεια με αυτό, σε έχουμε καλυμμένο με τον Οδηγό για online D&D). To εν λόγω oneshot πρόκειται για το The Madhouse of Tasha‘s Kiss, των συγγραφέων Jeff C. Stevens και Remley Farr, και είναι μια περιπέτεια για 4-6 παίχτες (εύκολα ρυθμιζόμενο για 3ο έως 10ο επίπεδο), διάρκειας 3-5 ωρών και με ίσως μια προειδοποίηση για αυτούς με ευαίσθητο στομάχι!

Καταφθάνοντας στο χωρίο, οι τυχοδιώκτες περιμένουν μια ευχάριστη διαμονή, καθώς αφίσες υποδηλώνουν την άφιξη ενός τσίρκου! Αυτό που όμως βρίσκουν είναι μία πόλη φάντασμα, εγκαταλελειμμένη από κάθε ψυχή και στο κέντρο της πλατείας μια κοκκινόμαυρη σκηνή τσίρκου. Ερευνώντας την, βρίσκουν ένα μοναχό αγόρι, που το έχει καταβάλει η θλίψη του, καθώς τους υποδεικνύει ένα κινητό βαγόνι  λέγοντας ότι όλοι οι χωρικοί, συμπεριλαμβανομένων της οικογένειάς του, ακολούθησαν την γελωτοποιό μέσα, και ύστερα δεν ξανά εμφανίστηκαν. Μέσα στο βαγόνι οι παίκτες θα βρουν μία πύλη (portal) για ένα pocket dimension, που θα τους οδηγήσει σε μία μπρούτζινη πόρτα με την επιγραφή Madhouse(τρελοκομείο). Θα σώσουν τον ντόπιο πληθυσμό ή θα χάσουν τα λογικά τους στην διαδικασία;

Πρόκειται για μια περιπέτεια που αξίζει την θέση της ως adamantine best seller στο DMs Guild, καθώς προσφέρει μια αναζωογονητική όψη στην κατηγορία της. Είναι πολύ καλογραμμένη και προσαρμόζεται ιδιαίτερα καλά σε ομάδες διαφορετικών επιπέδων και με διαφορετικό τρόπο λύσεως προβλημάτων. Το πιο θετικό στοιχείο της ίσως είναι ότι κάθε δωμάτιο, είναι ιδιαίτερα ανατριχιαστικό και άβολο, ταυτοχρόνως με το να είναι κάτι καινούργιο και ιδιαίτερο.

Illustration από Lydia Dimitriou

ΠΡΟΣΟΧΗ! Στη συνέχεια ακολουθούν spoilers για την ιστορία. Το περιεχόμενο αυτό έχει σκοπό να δώσει γρήγορα μια ιδέα στον DM για το τι πρόκειται να συναντήσει. Όσοι θα ήθελαν να το παίξουν μπορούν να κατευθυνθούν απευθείας στον επίλογο.

Οι συγγραφείς έχουν δώσει ιδιαίτερη βάση, ώστε η ιστορία να είναι εύπλαστη στα χέρια του DM, που μπορεί να την εντάξει σαν μέρος ενός campaign του, και τονίζει πως ο ίδιος είναι ο άρχοντας της περιπέτειας αυτής. Όλα τα encounters και DCs για saving throws είναι προσαρμοσμένα για 5 διαφορετικά επίπεδα δύναμης της ομάδας των παικτών. Ταυτόχρονα και υπάρχουν και αρκετοί διαφορετικοί τρόποι που μπορεί να αντιμετωπιστεί κάθε εμπόδιο, ο κάθε ένας με διαφορετικό αποτέλεσμα.

Το ανάγνωσμα της περιπέτειας είναι ευχάριστο, και κομμάτια της ιστορίας είναι διαθέσιμα μόνο για τον DM, αποφασίζοντας ο ίδιος τι μπορεί να αφήσει να αποκαλυφθεί, ειδικά όσον αφορά την Tashas Kiss και την Affavara. Μερικά encounters και η εξέλιξή τους επίσης καθορίζονται από την τύχη, καθώς υπάρχουν πίνακες με ενδεχόμενα σε αυτά. Τέλος, χρησιμοποιείται η μηχανική του madness από το Chapter 8: Running the Game στο Dungeon Master’s Guide, και υπάρχει ένα Character Madness Tracker για την διευκόλυνσή σου.

Τι περιμένει τους παίκτες όταν διαβούν τις μπρούτζινες πύλες του Madhouse; Αρχικά θα αντικρύσουν ένα δωμάτιο με dream weavers και 2 portals, στα οποία φαίνεται να ταξινομούν 2 χωρικούς και στην συνέχεια και τους ίδιους, ανάλογα με την έκβαση που θα έχει το άγγιγμα του weaver prod. Αν τεθούν υπό την επιρροή του, κατευθύνονται εύθυμοι μαζί με έναν χωρικό στο portal Α, διαφορετικά αν αυτό δεν πετύχει ή αντισταθούν, θα κατευθύνουν με μία άλλη χωρικό στο portal Β. Ακόμα και να χωριστούν σύντομα οι δρόμοι τους θα ενωθούν και πάλι.

Μέσα στο δωμάτιο από το Portal A, θα συναντήσουν τον Deggmir, Winnower of Souls, πού αργά και βασανιστικά αποσπάει ψυχές από τους χωρικούς, και με τον φρικαλέο αυτό διαχωρισμό αφήνει νεκρούς τους χωρικούς και φυλάει τις ψυχές τους σε βαζάκια. Αν ελευθερώσουν τις ψυχές αυτές θα τους ευνοήσουν, κάνοντας τα όπλα τους μαγικά, η μάχη όμως θα αποδειχτεί δύσκολη.

Εντωμεταξύ από το Portal B, θα βρεθούν σε ένα δωμάτιο με καθρέφτες που θα παίξουν βρώμικα κόλπα μαζί τους. Ίσως να εγκλωβιστούν και για πάντα μέσα τους σε ανταλλαγή με μία άλλη μορφή του εαυτού τους. Ύστερα θα κατευθύνουν σε ένα διάδρομο, όπου μέσα από την επιλογή του σωστού portal, θα καταλήξουν στην περιοχή από το Portal A.

Illustration από Xenia Taufertshöfer

Αυτό που τους περιμένει ύστερα, ίσως είναι το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας, καθώς αντικρύζουν μία Chimaera Chron, ένα πλάσμα που είναι η ένωση όλων των χαρακτήρων, μαζί με όλα τα αντικείμενα και τις δυνάμεις τους. Η χίμαιρα ζητάει την πιο σημαντική τους ανάμνηση με αντάλλαγμα το να προχωρήσουν. Αν αρνηθούν και παλέψουν μαζί της, θα δουν το κάθε μέλος της ομάδας να πεθαίνει μπροστά τους μέχρι να αποπνεύσει η χίμαιρα.

Μόλις ξεμπλέξουν θα βρεθούν σε ένα χώρο γεμάτο πλοκάμια και βλαστάρια, με μία άμορφη μάζα φτιαγμένη από αυτά, την Affavara, να συλλέγει άκρα και μάτια από τους χωρικούς ανταλλάζοντάς τα με δικά της κομμάτια. Καθώς την αντιμετωπίζουν βλέπουν κομμάτια από τις αναμνήσεις του παρελθόντος της. Μετέπειτα βρίσκουν την κρεβατοκάμαρα του jester, που έχει τόσο χρήσιμα όσο και ανατριχιαστικά αντικείμενα, με αυτό να τους οδηγεί στην τραπεζαρία. Εκεί υπάρχει άπλετο καταραμένο δελεαστικό φαγητό. Μια μπουκιά σου προκαλεί αύξησή βάρους και, αν δεν αντισταθείς, την εμμονή να συνεχίσεις. Βλέπουν πλέον κλινικά παχύσαρκους χωρικούς να τους αρπάζει μια δαγκάνα και να τους κατευθύνει αλλού.

Κυνηγώντας την δαγκάνα καταλήγουν στην κουζίνα, όπου βλέπουν τους χωρικούς που ρίχνονται σε ένα μηχανικό κατασκεύασμα και μετατρέπονται σε πίτες και άλλα φαγητά, καθώς και τα ανθρωπόμορφα ζώα που είναι οι μάγειρες της κουζίνας αυτής. Αφού τα αντιμετωπίσουν, θα βρουν την τρύπα που οδηγεί εκεί που κατευθύνονταν τα φαγητά, όπου βρίσκεται ένας τεράστιος κάδος με διακόσμηση μία κοκκινόμαυρη σκακιέρα στο πάτωμα, και μια ασπρόμαυρη στον τοίχο .

Όταν βαδίσουν εκτός του φωτός, τα κόκκινα πλακάκια αρχίζουν να τους επιτίθονται με οργή, ενώ αν πιέσουν τα άσπρα πλακάκια, θα καταφέρουν να δημιουργήσουν μια σκάλα για το πάνω επίπεδο. Εκεί θα βρουν την αιτία για όλα, την Tashas kiss κατεκτημένη από ένα δαίμονα, και αλλοιωμένη την μορφή της σε ένα τερατούργημα. Στη μάχη μαζί της, συνήθως παίρνει στον έλεγχό της έναν από τους παίχτες, στρέφοντάς τον ενάντια στους υπόλοιπους. Όσο δέχεται ζημιά ‘ξερνάει τις ψυχές που έχει καταλείψει, δημιουργώντας μπερδεμένα φιλικά NPCs που βοηθάνε στην μάχη, ενώ επικαλείται και ένα golem φτιαγμένο από τα κόκκινα πλακάκια αν χρειαστεί. Οι παίκτες μπορούν να επικαλεστούν στην ίδια την Tashas kiss για να πολεμήσει το possession. Μια καλοσχεδιασμένη τελική μάχη που μπορεί να εκτελεστεί με αρκετούς διαφορετικούς τρόπους. Όταν ο δαίμονας νικηθεί, το pocket dimension καταρρέει αφήνοντας ελεύθερους όλους τους επιζώντες, μαζί και με αυτούς που είχε απαγάγει από προηγούμενα μέρη.

Illustration από Vladimir Manyukhin

Επίλογος (spoiler-free)

Πρόκειται για μία περιπέτεια που είναι πολύ καλά γραμμένη, και δικαίως κατέκτησε την θέση της. Πειραματίζεται επιτυχώς με καινούργιο υλικό, το οποίο δένει αρμονικά για να δημιουργήσει μία ανησυχητική, άβολη και τρομαχτική περιπέτεια. Οι συγγραφείς έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στο να είναι ρυθμιζόμενη η περιπέτεια, και να έχει διαφορετικές επιλογές, πράγμα που στα χέρια του DM θα λάμψει. Οι παίκτες θα περάσουν από πολλά διαφορετικά στάδια αμφισβήτησης και τρόμου και αν επιζήσουν θα νιώσουν δικαίωση για τον άθλο τους. Η ίδια ανυπομονώ να την τρέξω στα υποψήφια θύματα…εεε.. παίκτες μου!

Την περιπέτεια The Madhouse of Tasha‘s Kiss μπορεί να τη βρει κανείς για 6.95$ στο Dungeon Master’s Guild.

Φλώρα Κωστοπούλου
Φλώρα Κωστοπούλου

flora.gtavern@gmail.com

Η Φλώρα σαν φοιτήτρια της πληροφορικής είπε να ολοκληρώσει το στερεότυπο της nerd, βάζοντας σαν προσθήκη και τα table top rpg’s(και αν αποτελειώσει ότι budget είχε). Μετά από ένα χρόνο παίκτρια είπε να γίνει DM, και να μην ξέρει να λέει όχι, καθώς τρέχει 5 campaign την εβδομάδα. Έμπειρη στην Pathfinder, και αναγκαστικά έμαθε και λίγη 5e, για να μην την πετάξει ο Πίπης από την ταβέρνα (Τς Τς Τς).Ορκίζεται ότι δεν έχει πεθάνει μέσα της εδώ και κάτι χρόνια, και την έχει αναστήσει νεκρομάντης.